گاز آمونیاک در سالن های پرورش طیور

گاز آمونیاک در سالن های پرورش طیور

گاز آمونیاک در سالن های پرورش طیور

در حال حاضر، صنعت طیور برای به حداکثر رساندن میزان تولید و سود اقتصادی خود، متوسل به روشهای گوناگونی شده است که یکی از آنها افزایش تراکم گله است.

باید بین تعداد جمعیت، شرایط سالن و سلامت پرنده تعادل ایجاد شود. افزایش تراکم گله باعث افزایش تولید گرد و خاک وآمونیاک، افزایش استرس و کاهش عملکرد دستگاه ایمنی، فعالیت پرنده، عملکرد و رفاه آن میگردد.

سطوح بالای آمونیاک، همچنان یک مشکل اساسی در فارمهای پرورش طیور است. تحقیقات بنیادی برای کاهش میزان این گاز، بر روی مدیریت تغذیه طیور تمرکز میکنند. همانگونه که میدانیم، محصولات آمینی دفع شده در ادرار پرندگان، ناشی از تجزیه مواد پروتئینی و نیتروژن دار است که عمده آن به صورت اسید اوریک (80%)، و بقیه آن به صورت آمونیاک (10%) و اوره (5%) از بدن خارج میگردند.

بازدید روزانه گله به ما کمک میکند که متوجه تغییرات در وضعیت تنفسی و به طور کل سلامتی آن شویم. علائم افزایش آمونیاک و آسیب به پرندگان، به صورت دیسترس تنفسی، تورم صورت و چشم، کراتوکونژانکتیویت، بسته بودن چشم و فوتوفوبیا، افسردگی، عطسه، سرفه، کاهش اشتها و تجمع در اطراف فن ها میباشد.

راهکارهای کاهش آمونیاک در سالن

-اصلاح سیستم آبخوری و استفاده از سیستم آبخوری نیپل:

این سیستم باعث کاهش ریختن آب بر روی زمین میشود.

-کاهش تراکم گله
-طراحی مناطقی در سالن با ارتفاع بالاتر جهت فرار پرنده از آمونیاک:

قرار دادن پرچ در سالن باعث کاهش استرس میگردد، زیرا باعث میشود پرندگان بتوانند از فضای عمودی سالن نیز استفاده نموده و جریان هوا بهبود یابد .این کار همچنین باعث بهبود جریان هوا و مواجهه بیشتر هوا با بستر و در نتیجه خشک شدن سریعتر آن میگردد.

– مانیتورینگ دقیق شرایط محیطی به ویژه دما و رطوبت:

میزان تولید آمونیاک با افزایش دما و رطوبت، زیاد میشود.

-توجه به شرایط بستر، به ویژه اگر برای بار دوم یا چندم استفاده میشود:

استفاده مجدد از یک بستر باعث افزایش میزان آمونیاک و باکتریها در آن میشود. بستر را به خوبی زیر و رو کرده و زمان زیادی برای خشک شدن آن در نظر بگیرید. بهتر است . که میزان رطوبت بستر بالای 25 درصد نباشد.

-توجه به تهویه هوای سالن برای خروج گازهای سمی و خشک شدن بستر:

درست است که استفاده از تهویه کارآمد در طول فصول سرد برای خارج کردن گازهای سمی از سالن، نیاز به سوخت بیشتری برای گرم کردن سالن دارد و بسیاری از مرغداران برای صرفه جویی در هزینه سوخت، تمایلی به افزایش تهویه در فصول سرد ندارند، اما مطمئنا هزینه اینکار، کمتر از عواقب گازهای سمی همچون آمونیاک خواهد بود.

-تنظیم دقیق میزان پروتئین جیره 

-توجه به میزان کافی مواد معدنی و جلوگیری از افزایش آنها:

در این مورد به ویژه، نمک از اهمیت خاصی برخوردار است. افزایش نمک جیره باعث افزایش مصرف آب توسط پرنده، افزایش دفع ادرار، افزایش رطوبت بستر و افزایش تولید آمونیاک خواهد شد.

-افزودن اسیدیفایرها به آب آشامیدنی یا غذا:

-استفاده از مواد کاهش دهنده آمونیاک:

زئولیتها، آهک آبدار، فروس سولفات، کلسیم سولفات، سدیم سیلیکات، اتیلن گلایکول، یوکاساپونین، ذغال درخت بامبو

نکته: به یاد داشته باشیم که گاز آمونیاک، هم برای پرندگان و هم برای سلامت انسان مضر است و بهبود کیفیت هوا و شرایط سالن، باعث مواجهه کمتر خودتان با سموم موجود در هوا شده و خطر بیماریهای تنفسی را در آینده کاهش میدهد.

روشهای کم هزینه تر شامل کاغذهای تست آمونیاک و تیوبهای ردیاب گاز میباشند. سنجش pH بستر نیز کمک کننده است، زیرا افزایش آن به دلیل افزایش میزان تجزیه اسید اوریک، میتواند باعث افزایش میزان آمونیاک تولیدی شود.

references:

Atmospheric ammonia concentration effects on broiler growth and performance

J. Appl. Poultry Res.(2004)

A quantitative assessment of reduced protein diets and supplements to improve nitrogen utilization